Veel Nederlanders krijgen vaak niet de zorg waar ze eigenlijk wel recht op hebben. Dat constateert de Nationale Ombudsman in een rapport over het huidige zorgstelsel, die in 2015 werd ingevoerd. Volgens de ombudsman, Reinier van Zutphen, zorgt het ‘hokjesdenken’ ervoor dat de toegang tot de zorg wordt belemmerd.
Ook het Sociaal en Cultureel Planbureau en de Raad voor de Volksgezondheid en Samenleving constateren dat het voor mensen te lastig wordt gemaakt om de juiste zorg geregeld te krijgen.
3 loketten
Het voornaamste probleem is dat veel burgers niet goed weten bij welk loket ze moeten aankloppen voor zorg of hulp. Vroeger was er één loket – de overheid – waar alle zorgbehoevenden terecht konden. Alle nodige zorg werd op grond van de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) geregeld.
Tegenwoordig zijn er vier wetten die over de zorg gaan: de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), de Wet langdurige zorg (Wlz), de Zorgverzekeringswet (Zvw) en de Jeugdwet. Voor deze vier wetten zijn drie verschillende loketten verantwoordelijk: de overheid, de gemeente en de zorgverzekeraar. Hieronder een overzicht.
Ingewikkeld
Het idee van het nieuwe zorgstelsel is dat de burger centraal staat, de zorg toegankelijker wordt en meer op maat is. Maar volgens de ombudsman zijn de huidige regels en procedures ingewikkeld en vinden veel mensen het lastig om het juiste loket te vinden en de juiste zorg te regelen.
Zo komt het vaak voor dat de burger bij meerdere loketten moet aankloppen voordat de juiste gevonden is. Maar niet alleen bij burgers bestaat er onwetendheid. Ook veel zorginstanties en gemeenteambtenaren zijn niet goed op de hoogte van de huidige regels. Daardoor komt het voor dat de gemeente wijst naar een bepaalde instantie en deze instantie op hun beurt weer wijst naar de gemeente. Dat schept verwarring waardoor de burger geen passende zorg krijgt of veel te laat wordt geholpen.
Belangenorganisatie Ieder(in) concludeerde vorig jaar al dat het zorgsysteem vol fouten zit en dat chronisch zieken en gehandicapten soms aanlopen tegen maandenlange procedures en andere bureaucratische rompslomp. De hulp wordt voor hen veel te laat in gang gezet.
Bron: NOS
